هنوز | |||
تنها چیزی که در جهان جای هراس دارد وضعیت متحجر است. وضع بی تحرک احتضار ، و تنها چیزی که ارزش شادمانی دارد وضعی است که در آن نه تنها فرد ، که کل جامعه ، در حال مبارزه ای مدام ، برای توجیه خویش است ، مبارزه ای که به واسطه آن جامعه جوان بشود و به اشکال زندگی جدید دست یابد.
این فلسفه هگل که لابلای کتابهای خمیر شده :هانتا: به او یادآوری می شود مرا به یاد گذشته و دوستان روشنفکرم ! می اندازد مخصوصا دوستی که به من چیزهایی آموخت که خودش باور نداشت. اره با خود توام!
کتاب پیشنهادی: تنهایی پر هیاهو اثر بهومیل هرابال
غصه پیشنهادی : فراموش شدن
27719:کل بازدید |
|
11:بازدید امروز |
|
8:بازدید دیروز |
|
درباره خودم
| |
لوگوی خودم
| |
لوگوی دوستان | |
| |
لینک دوستان | |
فهرست موضوعی یادداشت ها | |
کم . | |
بایگانی | |
شهریور 1388 | |
اشتراک | |